فرمها / معناها

٭ رم کولهاس سناريوهای معمارانه می نويسد. ساختمانهای او علاوه بر ايجاد فضاهايی برای پاسخ دادن به نيازهای عملکردی، داستانهای متعددی را نقل می کنند که شاخص کننده زندگی در کلان شهرهای معاصر است. او حرکت زمان را سرعت می بخشد. کولهاس معتقد است از سر گذراندن قضاوتهای متعدد، شخص را تنبل و صلب می کند:

... من ترجيح می دهم بگويم آنچه که اهميت دارد اينستکه تا حد ممکن قضاوت را به تعويق بيندازيم، تا حد ممکن مشکلات را با دقت بسنجيم و در نتيجه بايد جنبه های متعددی را درنظر بگيريم، هم خوب و هم بد. در اين تشخيص، من معتقدم ما تقريباً مانند يک ميانجی عمل می کنيم. ما در معرض جابجاييها، گرايشها و تمايلات قرار می گيريم که به صورت ممتد موجب تغيير و تحول می شوند و به نظر من، ما چيزهايی از اين دست را قبل از اينکه به سطح خودآگاه هوشياری ذهن ما رخنه کنند حس می کنيم ...

نوشته شده در ساعت 12/19/2002 08:40:00 PM توسط كاميار

٭ دوشنبه 25 آذر 1381

معماری هوشمندانه

9. سکونت پذير بودن

ما به وسيله تکنولوژی حسهايمان را گسترش داده ايم تا بتوانيم اشيا بسيار کوچک يا فاصله های بسيار را مستقيماً مشاهده کنيم. ليست چنين تمهيداتی بسيار طويل است - از راديو و تلويزيون گرفته تا فن آوريهای ديجيتال و شبکه های کامپيوتری. به طرز قابل افزايشی در حال وابسته شدن به چنين تکنولوژيهايی هستيم تا بتوانيم حقيقت اجتماعی و فرهنگی خويش را ادامه دهيم. آنها بخشی از وجود آدمی شده اند. (پيتر اندرس ، 2000)

امروزه، فضای داخلی(ذهنی) منحصر به فرد ما در حال به چالش کشيده شدن است و شايد اکنون دوباره در حال بازسازی شدن توسط رسانه های الکترونيکی، تلويزيون، راديو، کامپيوترها و اينترنت است. اينها همگی با هم فضای سايبر را تشکيل می دهند. از نظر فنی، راديو و تلويزيون به فضای سايبر تعلق ندارند ولی هم اکنون آنها بخشی از شبکه گسترده جهانی(www) محسوب می شوند، آنها زمينه، ظرفيت و پشتيبانی برای محيطی ادراکی را فراهم می کنند که احتمالاً فضای سايبر است.

به وسيله فضای سايبر، يک فضای جديد همه گير با پيچيدگیِ بسيار زيادِ زندگی، بر روی زمين گشوده می شود: يک جايگاه جديد برای يک قلمرو که ما بين دو دنيا قرار گرفته است. فضای سايبر به آغاز و زمينه ديگری برای هوشياری و حس آگاهی تبديل می شود. (مايکل بنديکت ، 1991)

در حاليکه يک پيوستگی جديد بين تفکرِ شخصی و دنيا به وجود آمده، يک اتصال مابين تفکرهای شخصی نيز در جهان شکل گرفته است. يک صفحه نمايشگر متصل به وب تنها "پنجره ای به جهان" نيست بلکه آشکار کننده اش و دسترسی مستقيم به آن نيز هست. همچنين مدخليست که از طريق آن ذهنها رابطه ای دوسويه خواهند داشت و ردپاهای مشترکی نيز از خود به جا می گذارند. جديداً ذهن شخصی از طريق فضای سايبر به ساير مردم متصل شده است و اين ارتباط به خوبی تخصصی شدنش، فضاسازی شده است. فضای سايبر قابل رويت بر صفحه نمايشگر است، در غير اينصورت، مخفی در سيمها، امواج و پالسهاست؛ مانند سيستم عصبی انسان است و در زير پوست تمدن قرار دارد. محيط سايبر مسلماً يک "فضا" ست چون درون و بيرون(سيم کشی شده در مقابل سيم کشی نشده) و داخلی بسيار عميق(عمق اتصال و فرامتنی بودن) دارد.
پروفسور آنا سيکوگنانی از دانشکده معماری دانشگاه سيدنی از ميان ضابطه های قابل بيان، پنج معيار را برای توصيف فضا پيشنهاد می کند: 1- امکان رابطه دوسويه، که منظور او امکان تغيير شکل فيزيکی در داخل فضاست. 2- قابل زندگی يا سکونت پذير بودن(امکان اقامت گزيدن در يک فضا). 3- ظرفيت ايجاد روابط اجتماعی(که او به درستی تأکيد می کند که می تواند در ورای موقعيتهای جغرافيايی وجود داشته باشد). 4- مديريت زمان و 5- فرصتهای مديريت فضا. با وجود استثناءِ "قابل زندگی بودن"، فضای سايبر با اين خصوصيات و يا بيش از آنها می تواند توصيف شود.

قبلی بعدی ابتدا

نوشته شده در ساعت 12/17/2002 11:27:00 PM توسط كاميار